مهاجرت به نیوزلند - درباره نیوزلند؛ جزیره آرام
اگر یک ایرانی قصد مهاجرت به خارج از کشور را داشته باشد؛ شاید مهاجرت به نیوزلند گزینه‌ای نباشد که همان ابتدا به آن فکر کند. شاید برای خیلی‌ها کشورهای اروپای غربی، کانادا و استرالیا (بعنوان مقصد مهاجرت) در اولویت باشد و نیوزلند در قیاس با این کشورها جذابیت کمتری داشته باشد. با این حال، همواره عده‌ای با قصد مهاجرت به نیوزلند، به دنبال کسب اطلاع درباره این کشور و جنبه‌های مختلف مهاجرت به آن هستند. در این وبلاگ قصد داریم بر اساس اطلاعات و تجربیات ایرانیانی که در نیوزلند زندگی کرده‌اند، درباره جنبه‌های مختلف کار و زندگی (و همچنین تحصیل) در نیوزلند بنویسیم. همچنین درباره چگونگی مهاجرت به این کشور و قوانین آن اطلاعات به روزی را منتشر کنیم. قبل از هر چیز و برای شروع، به معرفی مختصر کشور نیوزلند می‌پردازیم:
نیوزلند (New Zealand) یا چیزی که گهگاه می‌شنویم؛ زلاند نو شاید تک‌افتاده‌ترین کشور دنیا باشد. حداقل بین کشورهای نام‌آشنا که می‌توان گفت اینچنین است. نیوزلند جزیره است؛ دو جزیره اصلی شمالی و جنوبی و چند جزیره کوچک دیگر که در جنوب غربی اقیانوس آرام و (در فاصله دوهزار کیلومتری) جنوب شرقی استرالیا واقع شده است. نیوزلند درواقع شرقی‌ترین کشور دنیا است.
نیوزلند ۲۶۸٬۶۸۰کیلومتر مربع مساحت دارد و هفتاد و پنجمین کشور پهناور جهان محسوب می‌شود. قسمت شمالی این کشور آتش‌فشان‌های زیادی دارد که بعضی از انها فعال هستند. بخش جنوبی را هم رشته کوه‌های آلپ جنوبی در برگ رفته که قله‌های آن بیش از 3هزار متر ارتفاع دارند. آب و هوای این منطقه معتدل و مرطوب و بارانی است و هرچه به سمت جنوب می‌رویم سردتر می‌شود.
پایتخت نیوزلند ولینگتون است که در جنوب غربی قسمت (جزیره) شمالی این کشور و در فاصله کمی از جزیره جنوبی آن واقع شده است. ولینگتون یکی از مرکزی‌ترین نقاط نیوزلند و سومین شهر بزرگ آن بعد از آوکلند و کرایست چرچ است.
در سال 2013 جمعیت نیوزلند 4,242,048 نفر بوده است که 75درصد آن را اروپایی تبارها و 15درصد را هم مائوری‌ها تشکیل می‌دادند. در حال حاضر جمعیت این کشور 4,718,750 نفر تخمین زده می‌شود. اهالی نیوزلند «کیوی» خوانده می‌شوند و بیشتر آنها به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند. بطور کلی فرهنگ این کشور از فرهنگ بریتانیا تأثیر زیادی گرفته است. مائوری، دیگر زبان رسمی این کشور است.
پای انسان‌ها خیلی دیر به نیوزلند رسیده است؛ اولین انسان‌ها پولینزی‌هایی بودند که بین سال‌های 1250 تا 1300 میلادی و از جزایر گرم و استوایی اقیانوس آرام به جزایر معتدل‌تر آن مهاجرت کردند و تمدن مائوری‌ها را تشکیل دادند. مائوری‌ها این منطقه را آئوتئاروا نامیدند که در زبان آنها بمعنی سرزمین ابرهای کشیده است. سال‌ها ساکنان این سرزمین، تنها مائوری‌ها بودند تا اوایل قرن نوزدهم که شماری از انگلیسی‌ها و اسکاتلندی‌ها به این منطقه مهاجرت کردند. در سال 1840 مائوری‌ها و دولت بریتانیا قراردادی امضاء کردند و نیوزلند تحت حمایت و زیر پرچم بریتانیا قرار گرفت. نیوزلند در سال 1907 از بریتانیا استقلال پیدا کرد اما همچنان و بصورت تشریفاتی ملکه بریتانیا رئیس حکومت آن باقی ماند.
نیوزلند با تکیه بر صادرات محصولات دامپروری و کشاورزی به اقتصاد خود رونق بخشیده است. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ درآمد سرانه و سطح رفاه عمومی در نیوزلند حتی بالاتر از اروپا و آمریکای شمالی بود اما کاهش قیمت پشم (یکی از صادرات اصلی آن) و افزایش قیمت نفت در دهه ۱۹۷۰ شرایط را تغییر داد. در حال حاضر سطح درآمدهای مردم این کشور از کشورهای جهان اول پایین‌تر است اما شهروندان این کشور از وضعیت زندگی خود رضایت زیادی دارند.
در سال‌های اخیر، در بسیاری از ارزیابی‌ها و بررسی‌های بین‌المللی از کیفیت زندگی، توسعه انسانی، سطح رفاه عمومی و رضایت زندگی، نیوزلند و شهرهای آن در رده‌های اول دنیا قرار گرفته‌اند. مجله اکونومیست و مجله فوربس، در سال 2015، اوکلند پرجمعیت‌ترین شهر نیوزلند را یکی از ده شهر برتر دنیا برای زندگی معرفی کرده‌اند. البته نیوزلند به دلایل عمدتا اقلیمی و جغرافیایی شرایط خاصی دارد و شاید هر کسی (با هر روحیه‌ای) نتواند خود را با این شرایط وفق دهد. با این حال، وضعیت اقتصادی و رفاهی این کشور و سیاست‌های مهاجرتی دولت آن عواملی هستند که می‌تواند توجه و نگاه مهاجران را به این منطقه دورافتاده زمین جلب کند.